EBEVEYNLER İÇİN TUTARLI OLMA REHBERİ

Öncelikle sanırım “Tutarlılık nedir?” ondan bahsetmek gerekir. Tutarlılık; bağıntı ve düzen kavramlarının birbirine bağlanmış olması durumu, mantıklı bir bütünlük halidir.

Duygular ve stabil düşüncelerin de zamanla değişiklik göstermesi muhtemeldir. Ama şu vardır ki; bir konuda alınan bir karar, duygusal tepkimeler, kişisel durumlar sebebiyle değiştiriliyorsa ve aynı olay karşısında sürekli farklı bir davranış oluyorsa kısacası duruşta netlik yoksa muhataplarımız için büyük sıkıntı.

Bizimle kuracağı ilişkide güven hissedemez, samimiyet hissedemez ve her durumda “acaba” dedirtir. Kaygı artar ve ilişki endişeli hale gelir. Evet tutarsız haller, kararlar veren, bir vakit gelip “he” dediğine başka bir vakit “hayır, asla” diyen bir insana yaslanmak, güvenmek çok zor. Böyle biri ebeveynse (ana-baba), bir arkadaş, akrabaysa tası tarağı toplar gideriz de; ya çocuksak, anne babamızdan nasıl gideceğiz?

Tutarlılık sağlam karakterin olmazsa olmazı. Yanar döner olmak ya da “o ip”le kuyuya inip inemeyeceğini bilememek işte çocuğun içinde kaldığı durum bu. Anne babanın çocuğa sunduğu destek o ip, eğer rehberlik yanar dönerse… İnanın, çocuklar bir lunapark gibi bir ailede yaşamak istemiyorlar. Anne babalarının tutumlarında, başları dönene kadar binilen oyuncakların sersemliğini görmek istemiyorlar.

Sevgiyi bolca veren ebeveynler de kararında veren veya esirgeyen ebeveynlerde de tutarlılık yoksa çocukların şahsiyet gelişimi zarara uğrar. Anne-babanın, ebeveynlik konularını belirlemesinde disiplin, eğitim, sevgi, saygı dozunda önemli yer tutar. Aynı sözü edebilmek ve ortak bir tavır belirleyebilmek. Anne ve baba arasında hemen hemen %100 aynı dil olmak zorunda değil, farklı düşünülebilirler; ama bu farklılık çocuğun kaderi olmamalı.

Hatta hangi konularda nasıl davranılacağını belirlemek, tutarlılık, anne baba arasında çocuk doğmadan halledilmesi gereken bir mevzudur. Detaylarda değil belki ama ana noktalarda doğru, sağlam, kalıcı kararlar vermek adına konular tartışılmalı, çocuk hangi minval üzere yetiştirilecek sorusunun cevabıyla ilgili damıtılmış bilgilere, uzmanlara ulaşılmalı. Günümüz ebeveynleri için hangi konuda, nasıl tutarlı davranmalı konusu gerçekten bir muamma. Bilgi denizinde can simitlerini bulmak ve bazen de yüzmeyi öğrenmek için bin bir yol deniyorlar.

Ebeveynler doğru, uzman kişilere ulaşmak ve daha sağduyulu davranmak durumundalar. Çocuğun hazlarını tatmin etmeyi hedeflemek yerine; sınırlarını bilen, koruyan ve sınırı ihlal etmeyen bir birey olarak yetişmelerine odaklanmalılar.

Tutarlı olmak konusu iki taraflı incelenmeli:
1) Anne baba olarak çocuğa karşı ebeveynliğimizdeki tutarlılık.

2) Eşler olarak kendi aramızdaki ebeveynlik durumlarıyla ilgili tutarlılık.
Tutarlı olmak ile ilgili temel noktaları maddelersek eğer;

  1. Çocuklar için verilen bir kararın niçin verildiği ve neye hizmet ettiğine önem vermek: Gerçekten çocuğun yararına mı?
  2. Bir duruma evet-hayır dediğimde; sonuna kadar “evet-hayır” diyebilecek miyim?
  3. Çocuğum için verdiğim disipline edici kararlarda mantığım ve kalbim nasıl işliyor?
  4. Disiplin kararlarında tutarlılığım için herhangi bir bilgi, metod kaynağı araştırıyor muyum?
  5. Tutarlılığım günlük halimden, yaşadığım olaylardan ya da duygu durumlarımın değişikliğinden etkileniyor mu?
  6. Zora gelince, canım isteyince ya da sabrım taştığında geri vites atıyor muyum?
  7. Çocuğun önünde, eşime karşı hep muhalif miyim? Yoksa uygun görmediğim tutumu özel, baş başa konuşmayı mı tercih ediyorum?
  8. Tutarlılık/kararlılık noktasında çocuklarımın da sesini duyuyor muyum? Onların da duygularını isteklerini yerine getirmesine fırsat veriyor muyum?
  9. Çocukları yönlendirebilme noktasında kafam hep karışık mı? Bir öyle, bir böyle yaparak deneme-yanılma yöntemi ile mi hareket ediyorum?
  10.  Kendi kendimle ne kadar tutarlıyım?

Yorum bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir